Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Δύο βραβειάκια, κερασματάκι και μία βοήθεια !

   Τι σας έχω;  Κερασματάκι!
  Λικεράκι σπιτικό..... και υπέροχη σοκολατόπιτα!



                                                           
Το λικεράκι τό`φτιαξε η ξαδερφούλα μου η Αστέρω,
με τα κράνα που μάζεψε  από την κρανιά που έχει στην αυλή της.
Μπορείτε να το πιείτε στην υγειά της.....Αυτό το κομάτι της σοκολατόπιτας όμως προορίζεται για την Μαντρίνα. Εσείς άν θέλετε μπορείτε να δοκιμάσετε λίγο..... κι`αν σας αρέσει και θέλετε να την φτιάξετε, μπορείτε να βρείτε την συνταγή σε προηγούμενη ανάρτησή μου.
   http://diaxirosxrysa.blogspot.com/2012/01/blog-post_23.html

Η Μαντρίνα είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος (δεν την γνωρίζω από κοντά, αλλά το νοιώθω) ,έχει φτιάξει ένα πολύ όμορφο  blog το ergoxeiromadrinas.blogspot.com  νοιώθεις όμορφα όταν τριγυρνάς εκεί μέσα.... Μου χαρίζει λοιπόν 2 υπέροχα βραβειάκια....

Σ`ευχαριστώ Μαντρίνα που με σκέφτηκες.....
Τώρα όπως συνηθίζεται θα τα χαρίσω κι`εγώ σε κάποια άλλα blogs.
Αυτά είναι:
giota-agiografies.blogspot.com
mayasfairytale.blogspot.com
stamonopatiatisfantasias.blogspot.com

                                    xamogelucky.blogspot.com
                                    eleniscooking.blogspot.com
        handmadeanastasiasart.blogspot.com
        nenakarascreations.blogspot.com
      Να τα πάρετε κορίτσια, να τα χαρείτε
και να στολίσετε τα σπιτάκια σας!......

Τώρα θέλω την βοήθειά σας!...


Έχω πρόβλημα με το blog μου......
1.  Εδώ και λίγες μέρες, ενώ αφήνω σχόλια σε κάποια blog αυτά χάνονται..... ίσως να συνέβαινε και παλαιότερα και να μην το πρόσεξα.
2.  Έχει μια εβδομάδα περίπου που παρατήρησα πως όταν μπαίνω σε κάποιο blog αυτόματα με βγάζει στη λίστα αναγνωστών, ενώ ήδη ήμουν. Μερικοί από εσάς μου αφήσατε και e-mail .Δεν το κάνω όμως εγώ......γίνεται από μόνο του.....
3.  Το δωρεάν έχει ημερομηνία λήξης; Μήπως μου τα κάνει αυτά τα κόλπα επειδή δεν έχω πληρώσει συνδρομή; Εσείς τι κάνετε;

πρέπει να πληρώσω; και πως γίνεται αυτό;
Ανησυχώ..... μήπως συμβεί κάτι στο blog μου.......

Να περνάτε όμορφα!



                            

                              

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Η ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ

Ένα συρτάρι διηγείται την ιστορία του.....
                                                                                                                                                


        Φίλες και φίλοι, όλοι εσείς που με βλέπετε και με καμαρώνετε.....
ξέρετε πού ήμουν πριν βρεθώ στα χέρια της Χρυσούλας και πως
ήμουν πριν με μεταμορφώσει;
Εγώ που με βλέπετε ήμουν ένα συρταράκι στο γραφείο
του κυρίου Φίλιππα, σ`ένα συνεργείο για μηχανάκια.

Ο ρόλος μου ήταν να κρατώ στην αγκαλιά μου
όλα τα χρήσιμα έντυπα της δουλειάς τους… τιμολόγια…
αποδείξεις…διάφορα μικροπράγματα, μα η σημαντικότερη αποστολή μου
ήταν, να προσέχω τα χρήματά τους. Τα φύλαγα σαν τα μάτια μου.....
.ποτέ δεν έλειπε ούτε μία δραχμή.

Καμάρωνα πολύ για την εμπιστοσύνη
που μου είχαν....... Οι μέρες
κυλούσαν  όμορφα......είχε
αναπτυχθεί μεταξύ μας μια σχέση
εμπιστοσύνης.....Ώσπου.......ώσπου
οι ανάγκες της δουλειάς αλλάξανε….
και ο χώρος έπρεπε να ανακαινισθεί.
Νέος σύγχρονος εξοπλισμός για
το συνεργείο και φυσικά και ένα νέο
γραφείο για τις ανάγκες της δουλειάς. Έτσι το γραφείο που
με φιλοξενούσε μαζί με κάποια άλλα έπιπλα πήγανε στο υπόγειο.
Πώ! πώ! τρομάρα που πήρα! Μάταια άνοιγα και ξανάνοιγα
τα μάτια μου, δεν έβλεπα τίποτα! Ήταν θεοσκότεινα εκεί κάτω!
Άρχισα να τρέμω….. μ`έπιασε ρίγος από τον φόβο μου και όπως
ήμουν απελπισμένο με πήρανε τα κλάματα….. έκλαψα…. έκλαψα…..
ώσπου ξαφνικά θυμήθηκα κάτι, που είχα ακούσει πως…..  όταν κάνουμε
θετικές σκέψεις και θέλουμε κάτι πάρα πολύ...όλο το σύμπαν συνομωτεί……
Αποφάσισα να το εφαρμόσω.  Άρχισα να σκέφτομαι όμορφες
στιγμές που είχα ζήσει… και όλα αυτά που θα`θελα  να ζήσω….
Όπως… να ξαναδώ το φώς....ν`ακούω φωνές γύρω μου….
η αγκαλιά μου να ξαναγεμίσει μικροπράγματα που θα με ζεσταίνουν....
  και πάνω απ`όλα να ξανανοιώσω χρήσιμο.
Μ`αυτές τις σκέψεις κάτι άρχισε να ησυχάζει μέσα μου,
ένοιωθα πιο ζεστά (παρ`όλο το κρύο και την υγρασία που είχε εδώ κάτω)
κι`όλη αυτή η μαυρίλα και η μοναξιά τώρα μ`ενοχλούσαν λιγότερο.
Έτσι περνούσαν οι μέρες…… Μα... τι είναι αυτό που ακούω;
…. βήματα…. γνώριμα βήματα…. η καρδιά μου φτερουγίζει….
είναι η γυναίκα του μαστρο – Φίλιππα , ψάχνει κάτι στα σκοτεινά
και μουρμουρίζει….¨-που τόχω βάλει εκείνο το συρτάρι….
¨  Εδώ!! Εδώ είμαι!!! πίσω από το χοντρό ξύλινο βαρέλι!!….
Εκεί με είχε βάλει ο κυρ-Φίλιππας και κάθε φορά
που κατέβαινε να γεμίσει το παγουράκι του, από το χοντρό ξύλινο βαρέλι ,
έπαιρνα κι`εγώ μια βαθιά ανάσα… και… ώπ! Όλα άλλαζαν στη στιγμή!
Καλά λένε…¨ οίνος ευφραίνει …...¨¨.¨ ΄Αχ! το γνωρίζω αυτό το άγγιγμα….
τρέμω απ`τη χαρά μου!  –Αυτό είναι το συρτάρι που έχω,
αν σε βολεύει μπορείς να το πάρεις.... .είπε η γυναίκα του κυρ-Φίλιππα,
σε μια άλλη γυναίκα. Εκείνη, με πήρε στα χέρια της , με καλοκοίταξε
και είπε:  Υπέροχο!  Είναι ότι ακριβώς χρειάζομαι.
Μα τι εννοεί;  Για μένα το είπε;  Και πριν καλά-καλά καταλάβω
βρέθηκα σ`έναν παράξενο χώρο…. παντού πινέλα τριγύρω,
μουσαμάδες, κομμένα ξύλα, διάφορα βαζάκια με χρώματα….
στην αρχή νόμιζα πως βρισκόμουνα σε εκκλησία από τις πολλές εικόνες
που είχε τριγύρω….. μετά κατάλαβα ότι ήταν ένα εργαστήριο αγιογραφίας,
ένα χειροτεχνείο.
Όμως εγώ γιατί βρίσκομαι εδώ;  Ποιος θάναι ο
  ρόλος μου ακόμα
δεν κατάλαβα.
Κι`αυτή…. η Χρυσούλα…(έτσι λένε την γυναίκα που μ`έφερε εδώ)
τι παράξενος άνθρωπος…. μ`έβαλε  απέναντι στο ράφι και
κάθισε να με κοιτάζει…. και μετά από λίγο που άρχισε να δουλεύει,
κάθε τόσο σταματούσε και με κοίταζε….. θαρρείς και δεν ξανάδε
συρτάρι στη ζωή της!
Θα το κάνω κάδρο έλεγε στον άντρα της, μετά από λίγο άλλαζε γνώμη,
θα το κάνω ζαρντινιέρα και θα βάλω μέσα όμορφα μοσχομυριστά
 λουλούδια, μα και πάλι το μετάνοιωνε, θα το κάνω καθρέφτη τουαλέτας
είπε στα παιδιά της, μα και πάλι δεν την είδα σίγουρη……
Όμως τι είναι αυτά που λέει;  Εγώ ήξερα μέχρι τώρα πως άλλη είναι
η χρήση των  συρταριών….. Καλά είπα εγώ πως είναι παράξενη…..
Έτσι πέρασε μία εβδομάδα.
Μετά με πήρε με έπλυνε με ευωδιαστή σαπουνάδα, με σκούπισε με
μια απαλή πετσετούλα και με ένα κατσαβίδι μου έβγαλε το καπέλο
και το έβαλε στο άνοιγμά μου για μετόπη. Πήρε ένα γυαλόχαρτο
κι`άρχισε να με τρίβει με δύναμη, παρ`όλο όμως που μ`έτριβε αρκετή
ώρα δεν ένοιωσα πόνο, ήξερε να το κάνει με τρόπο…..
Με πήρε και με`βαλε να σταθώ σε ένα τρίποδα,
καβαλέτο νομίζω το λένε….άπλωσε στο τραπεζάκι δίπλα τα χρώματα,
πήρε τα πινέλα κι`άρχισε να με χρωματίζει.
Κάθε τόσο απομακρύνονταν λίγο, με κοίταζε, χαμογελούσε,
ξανάπιανε το πινέλο και σιγοτραγουδούσε:   Μια καλημέρα εί
ν`αυτή.....
                                                                    πές την κι`ας πέσει χάμω……

Κάπου εκεί τριγύριζαν κάτι πεταλουδίτσες, χάρηκα μόλις
τις είδα με τα πολύχρωμα φτερά τους…. Αυτές, ένοιωσαν
φαίνεται την χαρά μου και ήρθαν και ακούμπησαν στην αγκαλιά μου.
Η Χρυσούλα απομακρύνθηκε για μια ακόμη φορά, με κοίταξε και
το πρόσωπό της φωτίστηκε….. 
                         Να μην ξεχάσεις να της πείς,
                        μια καλημέρα της ζωής…..  συνέχισε να τραγουδάει…..
Πολύ μου άρεσε αυτό το τραγούδι! Τόσες φορές που
το άκουσα ,το έχω μάθει.
Σε λίγο ήρθε  ο κυρ-Νικόλας (ο άντρας της Χρυσούλας)
πήρε και μου έβαλε κάτι γαντζάκια, του είχα εμπιστοσύνη γιατί
τόνοιωθα ότι δεν ήθελε να μου κάνει κακό.
  Με κρέμασε στον τοίχο, με κοίταξε,
χαμογέλασε και μου είπε: Καλημέρα!
Αν και δεν μπορούσα να καταλάβω σε τι θα μπορούσα
να φανώ χρήσιμο έτσι κρεμασμένο στον τοίχο…. παρ`όλα αυτά
μου άρεσε που έβλεπα τον κόσμο γύρω μου, από μια άλλη οπτική γωνία….
Λίγο αργότερα άκουσα την Χρυσούλα να συζητά
με την φίλη της  για μια έκθεση με μεταμορφωμένα συρτάρια,
που την διοργανώνει η κυρία Ρένα Χριστοδούλου.
Στην έκθεση  αυτή θα πάρουν μέρος χειροτεχνίτισσες
blogger
απ`όλη την Ελλάδα…..
Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από
την πώληση των συρταριών θα διατεθούν για τις ανάγκες
του συλλόγου καρκινοπαθών Μακεδονίας Θράκης.
Τον ήξερε καλά αυτόν τον σύλλογο η Χρυσούλα….
στο παρελθόν τον είχε επισκεφτεί
για να ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη και οι άνθρωποι του συλλόγου,
της την πρόσφεραν απλόχερα. Τώρα εξηγείται
ο ενθουσιασμός της να με στολίσει και να με μεταμορφώσει…
Είμαι τόσο χαρούμενο που θα συμετέχω σ`αυτήν την έκθεση...
κάτι με γαργαλάει μέσα μου…...
Στην αγκαλιά μου λέει,...θα μ`εμπιστεύονται να κρατάω
τα κλειδιά του σπιτιού. Θα τους
φωνάζω  ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Και θα τους θυμίζω να χαμογελάνε, γιατί όταν
χαμογελάς όλα γίνονται απλά….
Πώ! πώ! τιμή!  Επιτέλους!  Ξανακέρδισα την αυτοεκτίμησή μου!

                                                            -.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. 
Ρένα, το συρτάρι είναι δικό σου.....
Μαρία , την ιστορία την έγραψα.... (έκανα ότι μπορούσα) τώρα μένει να ετοιμάσω
το τετραδιάκι που θα την φιλοξενήσει.....

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Άη-Γιώργης (χειροποίητη αγιογραφία) και ευχές !

            Η αγιογραφία έγινε διαχειρός: Χρυσούλας Σαρίδου             

                                             

        ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ!!!                                 
         
             
Χρόνια Πολλά σε όλους τους Γιώργηδες και τις Γιωργίτσες!!!

Χρόνια Πολλά και στο αστεράκι μου,
τον δικό μου τον Γιωργάκη, το εγγονάκι μου!

Ο Θεός να του χαρίζει υγεία, να είναι καλοφωτισμένος
και καλότυχος στη ζωή του!...
Μαζί μ`αυτόν ξαναγίνομαι παιδί!...
Μαζί ζωγραφίζουμε....φτιάχνουμε πύργους με τα τουβλάκια.....
κάνουμε αγώνες με τα αυτοκινητάκια.....παζλ....το καλύτερό του όμως είναι να του διαβάζω παραμύθια... 

Την Δεύτερη ημέρα του Πάσχα  πήγαμε
στο Magic park και ανέβηκα μαζί του σε όόόλες τις κούνιες!!!

Όταν αυτός μου λέει:  Γιαγιά θ`αγαπάω μέχρι το διάθτημα....
....εγώ τρελαίνομαι!!!.....


Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Μια Καλημέρα είν`αυτή....

                                                        ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Δευτέρα της Διακαινησίμου...σήμερα ξεκουραζόμαστε!...και χαλαρώνουμε παρέα με ένα καφεδάκι -τσαγάκι
τον υπολογιστή και ένα παλιό και αγαπημένο
τραγούδι από την Χαρούλα Αλεξίου.
                                    

          







Μ`αυτήν την δημιουργία μου συμετέχω στον διαγωνισμό
της Apinkdreamer με θέμα τις πεταλούδες. 


                      Πολύ - πολύ  Κ α λ η μ έ ρ α  σας !.....                                          

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ - (χειροποίητη αγιογραφία)




                                ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !!!





Η αγιογραφία έγινε διαχειρός: Χρυσούλας Σαρίδου

"Μεγάλυνον ψυχή μου

τον εξαναστάντα
τριήμερον εκ τάφου,
Χριστόν τον Ζωοδότην."







                                             ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ !!!

                    Χρόνια Πολλά με υγεία και χαρά για όλους!!!

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ - Ο ΝΥΜΦΙΟΣ - Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ (χειροποίητες αγιογραφίες)



                            ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
                                                           

                                                                       

                                                         
                                      Οι αγιογραφίες έγιναν: Δια χειρός Χρυσούλας Σαρίδου


                                        ΚΑΛΗ  ΜΕΓΑΛΗ  ΕΒΔΟΜΑΔΑ....

                 ΚΑΛΗ  ΑΝΑΣΤΑΣΗ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!


Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Τυρόκουτο μεταμορφώνεται με ντεκουπάζ !

Επιτέλους συνήλθα! Πέρασα ένα δύσκολο τριήμερο (λόγω μιας ίωσης) που με καθήλωσε .Το καλό της υπόθεσης ήταν ότι είχα το χρόνο και τριγύριζα στα σπιτάκια σας (όταν δεν είχα πυρετό... μη σας κολήσω κιόλας...) Σήμερα όμως....τούδωσα και κατάλαβε....

                                                                               Από το πρωί άρχισα να σκαρώνω διάφορα....
όπως....

αυτή εδώ η ζαρντινιέρα...                                                                                  
                                                                                                                                                  
                                             
     

 και αυτή....










και ακόμη μία....
                                                          
Ξέρετε πως ήταν πρίν μεταμορφωθούν;.....
       Κάπως έτσι!....Μάλιστα!                   

Πλαστικά κουτιά από  συσκευασίες τυριού
..
και το καπάκι για πιατάκι!...

 Π ως έγινε η μεταμόρφωση;
Αφού πέρασα 2 χέρια με λευκό πλαστικό κόλλησα με κόλλα 

για ντεκουπάζ τις χαρτοπετσέτες μου και μετά από πάνω
με λίγη ατλακόλ κόλλησα την κορδελίτσα.Το τελείωμα όμως δεν μου άρεσε γι`αυτό μ`ένα πινελάκι το έπλεξα .

Τι λέτε; Σας άρεσαν;                                                             

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Τα σκαμνάκια μου ! κι`ένα βραβείο!

Τα σκαμνάκια αυτά τα ζωγράφισα για κάποια 
δωράκια που έχω να κάνω λόγω των ημερών που έρχονται...




                                              
                                                        
Έχω όμως να σας δείξω κι`αυτά!....

...αυτά ήταν κάποτε τα σκαμνάκια των παιδιών μου!
 Το ένα πυρογραφημένο
 από εμένα και το άλλο από
 την αδερφή μου.
Τα βλέπετε πόσο ταλαιπωρημένα είναι ;
Και πως να μην είναι....ήταν το αγαπημένο τους αξεσουάρ, σ`όποιον χώρο πήγαιναν τα σέρνανε κι`αυτά μαζί τους.
Τα κάνανε... σκαλοπατάκι για να φτάσουν στον πάγκο 
της κουζίνας...τραπεζάκι μπροστά στην τηλεόραση 
για ν`ακουμπήσουν τον δίσκο με το ψωμάκι τους...
αυτά ήτανε το μικρό τους γραφειάκι που πάνω ακουμπούσανε το
μπλόκ τους να ζωγραφίσουν ή να γράψουν...και μερικές φορές τα χρησιμοποιούσαν και σαν σκαμνάκια...
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε...

                                  -------------------------- 
Με χαρά μου διάβασα για ένα νέο βραβείο που μου χαρίζει
 το Κατερινάκι από το diamadaki.blogspot.com
                                                   
Πολύ όμορφος και ο τίτλος του βραβείου:
"Για όμορφα blogs με αυτό το κάτι παραπάνω..."

Σ`ευχαριστώ πολύ Κατερίνα που με συμπεριλαμβάνεις σ`αυτά τα blogs!


Κι εγώ με τη σειρά μου το χαρίζω στους:
                        giota-agiografies
                        Handmade By Adria
                        Fotolambida
                        Πενία τέχνας κατεργάζεται
        και στην  Spyridoula my origami  
      
                 Να το χαρείτε και να περνάτε όμορφα!!

                       

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Ένα νέο βραβείο !

    " ΥΠΕΡΟΧΑ BLOGS ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ !!! "
Το βραβείο αυτό μου το χάρισε
 η Άσπα από το : aspa-katathesipsixis.blogspot.com
Σ`ευχαριστώ Άσπα για την τιμή!
Tώρα κι`εγώ με τη σειρά μου θα το χαρίσω σε άλλα 8 blogs.
 Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα!  
Λοιπόν, το βραβείο αυτό το χαρίζω..... 
 στο Κατερινάκι από το  diamadaki.blogspot.com
στην Άννα από το  annaxeiras.blogspot.com
στην Peggy από το yuppieya.blogspot.com
στην Μαντρίνα από το ergoxeiromadrinas.blogspot.com
στην Ελένη από το elenartista.blogspot.com
στην Έφη από το effiessweethomedesigns.blogspot.com
στην  Μαρία από το kosmimatoneiro.blogspot.com
και στην Εύα από το evakolia.blogspot.com

Κορίτσια να το χαρείτε,το αξίζετε!!!


                                                                

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Χαμογέλα...



Ένα χαμόγελο δεν κοστίζει τίποτα,αλλά κάνει τόσα πολλά!
Πλουτίζει αυτούς που το δέχονται χωρίς να φτωχαίνει
αυτούς που το δίνουν.
Είναι στιγμιαίο και η θύμησή του μπορεί να κρατήσει για πάντα.
Κανείς δεν είναι τόσο πλούσιος
που να μπορεί να είναι καλά χωρίς αυτό
και κανείς τόσο φτωχός που να μην μπορεί να το δώσει.
Είναι η ξεκούραση για τους κουρασμένους
και η ελπίδα για τους απελπισμένους,
η χαρά για τους λυπημένους και το καλύτερο αντίδοτο
για το πρόβλημά τους.
Όμως δεν μπορείς να ικετέψεις γι`αυτό,να το αγοράσεις,
να το δανειστείς ή να το κλέψεις,
γιατί είναι κάτι που δεν αξίζει τίποτα μέχρι
να το χαρίσεις σε κάποιον.
Στη διάρκεια της ημέρας μπορεί κάποιοι να είναι
πολύ κουρασμένοι για να χαμογελάσουν.
Χαμογέλα τους λοιπόν εσύ!
Κανείς δεν αισθάνεται περισσότερο την ανάγκη για ένα χαμόγελο
από εκείνους που δεν μπορούν πια να χαμογελάσουν.

Το χαμόγελο είναι μεταδοτικό και είναι ο καλύτερος τρόπος
 για να βελτιώσει κάποιος την εμφάνισή του...